Sonic + Tails + Knuckles + Доста непотребни улоги и карактери
Нешто што навистина долго време не може да се погоди како што треба и веројатно уште подолго време ќе биде така е адаптација од игра во филм. Сите сме свесни колку ужасни адаптации има од познати гејминг франшизи во филмови или серии. Нешто што е ептен свежо и што се уште трае (зависно од кога го читате ова) е серијата на Paramount+ “Halo”. Тоа со еден збор може да се опише – ЃУБРЕ. Но некако во 2020 година кога излезе филмот Sonic The Hedgehog тие стереотипи и лоши работи некако беа многу лесно победени! Актерот Ben Schwartz го направи гласот на Sonic да биде баш како што треба, но затоа врвниот Jim Carrey ги победи сите двоумења за дали он ќе биде добар во улогата на Dr. Robotnik! Но сепак виновникот за се тоа да биде како што треба беше режисерот Jeff Fowler кој што ја тајната формула за како да го изгради светот на Sonic и да биде перфектен, и нормално да го изгради прекрасно карактерот на најпознатиот еж.
Вториот дел од франшизата беше филм кој што еве веќе две години се спрема, промовира, експерементира и многу други работи. Сите знаеме дека секое продолжение на франшиза ќе има некои компликации, нема да биде доволно добар како првиот дел, и овде е интересен фактот што може да се каже ДА, не е добар како првиот, но во исто време може да се каже НЕ, овој е подобар поради тие и тие работи. Првиот дел беше најмногу фокусиран да го стави камен-темелникот на целата оваа франшиза и целиот свет што нема да запре само со неколку филма и веројатно ќе продолжи и во дополнителни серии. Вториов дел е многу повеќе фокусиран на градење на крактерите на Sonic, Tales, Knuckles, Tom, Maddie и уште многу други кои што добија премногу скрин тајм што реално беше добро и интересно за гледање, но во исто време се поставува прашањето “Дали е добро ова, или стварно треба се да е фокусирано на главните карактери”. Но затоа вториот дел е исполнет со огромен број на истер-егови кои што доаѓаат директно од игрите! За да се сфатат сите тие работи нормално треба да се имаат класичните и првичните Sonic игри, но сепак во филмот се толку перфектно направени што и некој никад да не бил фан на Sonic да му е забавно тоа што го гледа. И не само од игрите, туку има огромен број на истер-егови што не треба ни да бидете ловци да ги сфатите, сите доаѓаат директно од поп културата и одма се сфаќа за што станува збор. Но затоа следново е многу битно што ќе го кажеме…
“Филмот се промовира и за најмладата публика, но најмладата публика нема да ужива толку бидејќи нема да ги сфатат референците и тајните пораки кои што се во филмот”
Од настаните од првиот филм, Sonic сега живее со Том и неговата сопруга Меди (Tika Sumpter), но ноќе, Sonic се обидува да биде суперхерој со измешани резултати. Гледаме како негова личност „Сината правда“ спречува криминал, но уништува градски блок со тоа. Во меѓувреме, д-р Роботник побегна од планетата на печурките на која беше закопан на крајот од првиот филм, благодарение на помошта на воинот на црвената ехидна Knuckles (гласот на Idris Elba). Додека Роботник тргнува по Соник со овој нов помошник, Соник го добива своето во форма на Tails (нагласен од Colleen O’Shaughnessey), лисица со две опашки која има малку опсесија на Соник.
За она што вреди, Фаулер и писателите Пет Кејси, Џош Милер и Џон Витингтон прават одлична работа да внесат различни детали од игрите и да ги асимилираат во оваа приказна од реалниот свет. Иако постојат очигледни референци, како што е Sonic што го пресоздава нивото на сноуборд од Sonic 3, Robotnik управува со џиновска машина и Tails што летаат во неговиот црвен авион, тука се вклучени одлични мали детали, како кафуле наречено „Mean Bean“. Sonic the Hedgehog 2 е најпаметен кога ги упатува овие паметни климави кои ќе им се допаднат на обожавателите кои чекаа да го видат овој свет како оживува на екранот на овој начин со овие ликови.
За жал, на самото сценарио му недостасува истото ниво на радост. Особено со Robotnik и Sonic, дијалогот е преполн со колку што е можно повеќе потсмевки и нон-стоп референци. Тие не се ни особено духовити, тие се само поразителни и во секојдневието и во чистата јачина што гледачот треба само да ја прифати нивната просечност и да дозволи овие „шеги“ да исчезнат во позадина. Во одреден момент, за да уживате во Sonic the Hedgehog 2, треба само да игнорирате дека Robotnik го цитира Трамп или Sonic го нарекува Ноклс „Зимски војник“ и само нека ве облее овој бран на невнимателен хумор.
За среќа, повеќе време поминато со споредната екипа помага да се олесни овој проблем. Елба е одличен избор за Кнуклс, свирејќи ехидна речиси на ист начин како Дејв Баутиста го играше Дракс во филмовите на Guardians of the Galaxy, но мила и без чувство за иронија. Во меѓувреме, Наташа Ротвел, која ја игра постарата сестра на Меди, Рејчел, има повеќе да работи тука, додека Том и Меди патуваат на нејзината свадба на Хаваи. Ротвел, исто така, се заглавува со многу од истите овие куци еднократни облоги, но сепак знае како да ги направи да функционираат.
Но, иако врската помеѓу Том и Соник беше составен дел на првиот филм, разделувањето на овие двајца предизвикува Sonic the Hedgehog 2 да се чувствува како два различни филма кои не мора да одат заедно, оставајќи зад себе надуен и долг хаос. Како и првиот филм, Sonic the Hedgehog 2 е за синото замаглување кое се обидува да го најде своето семејство, а овој обид да се раскаже приказна за создавање на сопствено семејство ги погодува многу исти ноти како и оригиналниот филм. Приказната за свадбениот одмор на Том и Меди и ловот на мајсторот смарагд на Соник се добри сами по себе, но кога Sonic 2 се обидува да ги спои овие две приказни, се чувствува несмасно и без многу да се поврзат овие две приказни.
Сепак, прегратката на Sonic the Hedgehog 2 на видео играта е она што го прави овој филм да функционира. Во еден момент, Sonic, Tails, Knuckles и Robotnik се вртат околу храм полн со замки и навистина се чувствува како игрите да оживуваат. Ефективното доведување на Sonic универзумот во живо дејство не е лесна работа, но кога Sonic 2 се фокусира на Sonic и неговите нови пријатели и непријатели, се чувствува како Фаулер навистина да има направено солидна адаптација на видео игри.
Навистина е импресивно што Фаулер најде начин да ги интегрира дивиот свет и ликовите од игрите Sonic the Hedgehog во реалниот свет на начин кој всушност функционира, но штета е што тоа доаѓа на сметка на приказната за пријателството што го направи првиот филм Sonic the Hedgehog е толку шармантен. Сепак, со сите основни парчиња на Sonic универзумот сега на маса, ќе биде интересно да се види дали евентуалниот филм Sonic the Hedgehog 3 ќе ги спои овие две идеи поефикасно.
