Aliens: Dark Descent – Рецензија

Пред многу години, во далечната 1979 година познатиот режисер кој е виновник за едни од најдобрите евергрин филмови од минатиот век, и дополнително голем број класици на 21виот век “Ridley Scott“, не исплаши сите нас со филмот Alien! За многумина, првиот Alien е најдобриот филм што некогаш Ридли Скот го направил, и дополнително за многумина е еден од најдобрите Sci-Fi филмови некогаш направен. Да бидеме реални сите кога првпат го гледавме бевме деца и многу познати хорор филмови можат комотно бурек да јадат за каков хорор беше Alien тогаш… Нормално сега на сите ни е јако и си го паметиме со се најдобро, затоа веројатно често правиме повторно гледање на целата таа франшиза.

Нормално франшизата е постара повеќе од 40 години и многумина пробале да додадат нешто, да сменат некои работи, да го рашират целиот тој универзум, и реално Alien е франшиза што некако дава широк спектар што секој може да направи што му е замислено. И поради таа причина луѓето од Tindalos Interactive пробале да направат игра и приказна која се одвива во 2198 година, 19 години по настаните од оригиналната трилогија. Сме играле доста Alien игри во тој свет, посебно јас сум голем фан на познатата Alien: Isolation, таа игра е ремек дело за какви работи се специјално направени за таа игра, но сепак дали сте мислеле дека некад ќе играте RTS во светот на Alien?! Тоа е нешто што максимално ме измачи бидејќи не сум фан на RTS игрите, и најголемата болка што ја имав со оваа игра беше тоа што ја играв на PlayStation 5… На тие што можат да играат RTS на конзола им се восхитувам, јас апсолутно се измачив и на толку мала игра. Прекрасно го доведува чуството како да сте горе на вселенската станица со сите преживеани и Aliens заедно но од филмот “Aliens (1986)” но сепак многу повеќе сакав оваа игра да е некоја FPS или AAA игра, не RTS! Извинете RTS фанови, но сепак ова не е мое поле за гејминг.

Играта ја земала XCOM франшизата и Tactics: Blades of the Shogun играта, ги ставила во едно садче, ги измешале и ставиле некој зачин што се вика Alien и салатата станала Aliens: Dark Descent. Иако многу игри со лиценца на Alien погрешно се фокусираа на се тоа, ви дозволија да одите во град со пушка и со сите работи, оваа игра совршено ја усовршува паранојата и опасноста од франшизата, што ги прави дури и беспилотните летала и луѓето кои бегаат од фабриката застрашувачки. Целата поента е во играта да преживувате бидејќи сепак е “Survival” жанр и луѓето замислиле играта така да ја играте, да потрошите повеќе време во самата игра, но сепак да бидеме реални, никој нема да ја врти цела игра само со Stealth и Survival. Имате опција да се наоружате до заби со огнено оружје и да правите само рафали и буквално вонзејманите да умираат веднаш. Но сепак малку е заебано ако пробувате да одите без престан а не само на еден или неколку непријатели, бидејќи одма чим ве слушнат дека пукате, можат многу лесно да ве нападнат веднаш, и сега се врти се, и вие сте тие што одма ќе умрете. Оптималниот начин за играње е обично воопшто да не бидете забележани. Но, последиците за будењето на нашите пријатели со сјајни глави се многу пострашни ако веќе сте на високо ниво на свесност за кошниците, со помоќни вонземјани како босови и поголем број дронови кои се повикани. Ова доведе до некои навистина страшни борбени повлекувања низ тесните ходници или криење во собите за снабдување само со надеж дека ксеното што патролира нема да одлучи да се пријави овде.

Aliens не знаат за Стоп

Xenomorphs се оддалечени неколку сантиметри пред да ве масакрираат, Kurtz ги зима своите огнени оружја и пука максимално ненромално. Тоа не го убива огромниот преторијанец кој го предводи полнењето, но го зашеметува, давајќи му доволно време на Tekker MacDonald да го пробие кодот на вратата. Мојот одред се пробива низ отворот и му наредувам на Corporal Sainz да го наполни ходникот зад нив со оган за чистење. Сепак, ксеноморфите брзаат, викајќи додека горат. Но, добро поставената граната од пулсот на Мекдоналдс конечно ги спушти копилињата. Чудо е што моите маринци ја преживеаја средбата. Но, тие нема да го преживеат следниот бран. Тие се исцрпени, изгорени од киселина, опремата е при крај и толку исплашени што едвај можат да пукаат директно. На неколку минути ми делат од завршување на мисијата, но сепак давам наредба да се повлечам. Утре ќе се вратам со свежи трупи и ќе ја завршам работата. И ксеноморфите ќе бидат посилни, но тоа е ризик што ќе морам да го преземам.

За разлика од повеќето RTS игри, вие го контролирате целиот тим истовремено, движејќи го наоколу. На почетокот изгледа чудно, но има смисла кога ќе сфатите колку се ранливи вашите маринци кога се изолирани. Додека лутате околу мисијата, истражувате згради и истакнувате предмети што се поврзуваат со вашата ламба за рамо, вашиот тракер за движење во долниот десен дел од екранот го следи секое движење во радиус од 60 метри. Секогаш кога е можно, сакате да ги избегнете белите точки што ги истакнува, не само затоа што ксеноморфите се интензивно лошо, туку затоа што секогаш кога ќе ги сретнете, ќе биде полошо од минатиот пат. Кога xenomorph ќе ве забележи, кошницата се промешува и тие влегуваат во режим на лов и се враќаат на вашата локација. Вашиот тим автоматски ќе пука за да ги држи суштествата подалеку, но само тоа е ретко доволно за да ги спречи. Со притискање на празно место се отвора покомплексно мени за вештини. Супресивниот оган ќе го забави посегнувањето на вонземјаните во широк радиус, додека гранати и експлозии на сачмарки се корисни за елиминирање на конкретни закани. Но, користењето на овие вештини чини командни точки, а стандардно имате само базен од три. Тие се регенерираат автоматски, но брзината е бавна.

RTS не е за Конзоли

Aliens: Dark Descent е многу повеќе од само притискање за одење напред и пукање. Секој маринец има мерач за „стрес“ што може да се зголеми од безброј причини. Дали тие само пукаа во лице на ксеноморф, се гори од неговата киселина, и дали ги гледа неговите пријатели како излегуваат да играат на мини-картата? Тие се навистина под стрес сега, а на вас како командант зависи да управувате со тоа ниво на стрес и буквално да ги спречите да се откачат. Нешто што апсолутно не ми се допадна во самата игра беше тоа, и многу ми беше мачно тоа дур го играв. За да го направите ова, треба да создадете безбедна соба. Да ги заварите вашите војници затворена врата е добро и добро за запирање на Xenomorph, но ако го заварите секој влез во една просторија, ќе создадете простор каде што вашиот тим ќе може да здивне и да ја врати својата ментална сила. Тоа е брилијантна и оригинална карактеристика што ве тера да застанете и да го сметате вашиот тим од тела како малку почовечки отколку само пиштоли за пешачење. Ова, исто така, се враќа во аспектот на управување на Aliens: Dark Descent. Tindalos зема една страница од книгата на XCOM и ве тера да ги земете предвид вашите војници по мисијата. Ако се премногу под стрес, ќе им треба третман во центарот за траума, додека на раната ќе им требаат денови за да се опорави медицински, што ќе ги извади од следните мисии. Тоа е дополнителен слој на сложеност што работи за да направи маринците под ваша команда да се чувствуваат повеќе како потрошен ресурс.

Сепак, за жал целата игра Aliens: Dark Descent е едноставно сиромаштија. Играме како заменик-администратор Maeko Hayes, здружувајќи се со вселенските маринци сили како Jason Harper. Има неверојатно мала длабочина во овие ликови, особено маринците, кои зборуваат со надуени гради и како и секоја интеракција е битка што треба да се надмине и победи. Dark Descent се чувствува како да сака да потрае по бро-тастичното пишување на вонземјаните за неговите маринци, но тука нема доволно длабочина за да ги натера поединците да блеснат.

Завршни зборови за Aliens: Dark Descent

Aliens: Dark Descent е играта која што навистина ме измачи од две причини. Првата причина е дека не сум фан на RTS, а втората причина е што не знаете колку не иде RTS на конзоли и играње со контролер. Да… може да се уклучи маус и тастатура, ама која е поентата?! Но како и да е Aliens: Dark Descent е изненадувачки инвентивен нов стратегиски приказ на серијата, кој носи свежи идеи на забавата со нивоа на стрес и орди, истовремено позајмувајќи се од акцијата на XCOM и филмот на чистиот страв. За фанови на RTS и Survival игри, а посебно ако сте и фанови на Alien франшизата ова е одма за вас! Ако не сакате RTS а можеби само сте фанови на Alien (како јас) можете слободно да ја пробате!

МАРКЕТИНГ

About The Author

RIP БлизКон

Еден од најпознатите настани кој што порано се чекаше со нетпрение, BlizzCon 2024 е откажан, објави компанијата во четвртокот.

„По внимателно разгледување во текот на минатата година, ние во Blizzard донесовме одлука да не го одржиме BlizzCon во 2024 година. Оваа одлука не беше донесена лесно бидејќи BlizzCon останува многу посебен настан за сите нас и знаеме дека многумина од вас со нетрпение го очекуваат.

Иако на оваа година пристапуваме поинаку и истражувавме различни формати на настани во минатото, бидете сигурни дека сме исто толку возбудени како и секогаш да го вратиме BlizzCon во идните години.

За да ги прославиме овие претстојни изданија и да ги зближиме нашите заедници на нови и посебни начини, наскоро ќе споделиме некои возбудливи планови за други трговски саеми и конвенции во индустријата, како што е Gamescom. Не можеме да дочекаме наскоро да ви кажеме повеќе за тие планови“.

Официјалната изјава од Blizzard

БлизКон вообичаено беше настан каде што Blizzard дава различни најави околу своите игри. Во 2023 година, Blizzard го искористи настанот за да ја открие првата експанзија на Diablo 4 наречена Vessel of Hatred, како и три експанзии за World of Warcraft и многу повеќе.

Што се однесува до плановите на Blizzard за оваа година, компанијата вели дека ќе ги сподели деталите за нејзините претстојни лансирања во текот на „следните неколку месеци“.

Компанијата ја затвори својата изјава велејќи дека се надева дека различните настани на кои присуствува ќе ја „доловат суштината“ на Blizzard.

SAD BLIZZARD FAN